Afluisterpraktijken

Andere mensen vind ik erg interessant, de manier waarop ze bijvoorbeeld praten of het stopwoordje dat ze gebruiken. Ik doe meteen een bekentenis. Wanneer ik in een drukke winkelstraat loop of op een terrasje zit, luister ik vaak gesprekken af. Natuurlijk doe ik dit niet opzichtig, maar een beetje stiekem. Vooral als mensen hard praten of opvallende woorden laten vallen, kan ik het niet laten om mee te luisteren. Natuurlijk zo lang als het duurt, want vaak scheiden onze wegen ook al snel nadat ik een paar zinnen heb gevolgd. Of ik wil mijn gesprekspartner niet de indruk geven dat hij of zij er niet toedoet, dus ik vervolg snel het gesprek waarvan ik deel uitmaak.

Wat is er zo leuk aan deze afluisterpraktijken? Dat mijn fantasie verdergaat waar de laatste zin die ik hoorde, eindigde. 'Schat, dat groene jurkje stond je lang niet zo mooi als die grijze rok', hoorde ik vorige week.' Dit is een stel dat nu een jaar bij elkaar is, bedenk ik erbij. Hij is net zover gekomen dat hij het aandurft om eerlijk te zijn. Te meer omdat zij al bijna vanaf het begin van hun relatie eerlijk tegen hem is. Ik zie het verloop van het gesprek voor me. Hij strijkt door haar haren en zegt: 'Ik vind het zo lekker als je er een beetje bloot bijloopt, dat doe je de laatste tijd steeds minder. Hoe komt dat toch?' Maar hij wacht niet op antwoord: 'Ik bedoel, niet te bloot, maar stijlvol, zoals die verkoopster van net.' Waarop zij haar schouders laat hangen, haar rug kromt en haar pas versnelt. Nu kijkt hij voor het eerst het gesprek naar haar gezicht en hij bloost licht: 'Nou schat, maar ik vind je zo ook mooi, hoor.' Waarna haar zelfvertrouwen naar iets boven het nulpunt daalt. En hij 's avonds maar de kroeg induikt, omdat hij niet zo goed weet hoe hij het goed moet maken.

Ik zie een stel op straat, midden vijftig op blauwe Gazelles, allebei in een sportief rood/blauw gekleurd jack met bruin leren Birckenstocks. Joke en Kees. Ze kijken allebei wat zuur en hebben geen oog voor elkaar.  Dan verzin ik bijvoorbeeld dat ze bij elkaar zijn gebleven omdat ze elkaar ooit trouw hebben beloofd. En zijn familie met name zijn zussen, vonden dertig jaar geleden al dat Joke en Kees niet bij elkaar passen. Bij nader inzien kregen die gelijk. Ongeveer halfjaarlijks voeren de kinderen een gesprek met haar. In de trant van: ma, alstjeblieft, verlaat pa alstjeblieft niet. Hij kan niet zonder je en heeft verder niemand behalve ons. Je weet nooit wat hij zichzelf aan gaat doen... Joke knikt dan en laat het er weer bij zitten. Tot het moment dat ze na een gesprek met een vriendin eindelijk een contactadvertentie op internet durft te plaatsten. Ze zoekt een avontuurlijke, stevige man met veel gevoel voor humor. Tot haar verbazing reageert Rudolf den Goeden, een meer dan stevige, goed bemiddelde zestiger. Joke en Rudolf worden verliefd. Een paar weken later trekt ma bij haar nieuwe vlam in. Kees blijft alleen achter in hun oude huis, krijgt weinig bezoek. Af en toe komt er een zus van hem langs...

Natuurlijk begeef ik me ook wel eens buitenshuis. Zowel alleen als met de kinderen, of nog interessanter voor anderen: als gezin (man, vrouw, peutermeisje en -jongetje). Een voorbijganger hoort mij dan zeggen: 'Luister dan eens een keer, dan was het niet op gejank uitgedraaid'. De kinderen lopen er ergens tussen met rode oogjes en opgedroogde traantjes. Diegene zal dan denken: waarom is zij zo onaardig en waarom troost hij de kinderen niet? Tjonge dat noemt men gezellig even de stad in, blijf dan thuis. Wat doet hij toch met haar? Vanavond barst de bom, dan uit hij zijn woede en frustratie binnen de beschermde muren van hun finexhuis. Hij heeft schoongenoeg van haar gedrag en trekt morgen bij zijn minnares in. Zij blijft achter bij de kinderen. Om de week in het weekend, mogen die bij hem en zijn minnares logeren.

De twee andere stellen ken ik niet. Over mezelf zou ik graag willen zeggen dat ik eigenlijk bijna nooit boos word. Elke seconde van de dag sta ik op scherp als het om de veiligheid van mijn kinderen gaat. En dat geldt natuurlijk ook voor mijn partner. Wij hebben een geweldige relatie en wonen in een prachtig oud huis, in een o zo prachtige wijk. Maar dat komt ook niet geloofwaardig over. Laat de waarheid dan ongeveer ergens in het midden liggen. Prima, maar blijf vooral fantaseren. Dat verzinnen van gekke situaties en aparte verhoudingen maakt het observeren juist zo leuk. Ik kan het iedereen aanraden.